“<i></i><i></i><i></i>二叔。”鬼少爷微微皱眉<i></i>，秦君直呼<i></i>二叔<i></i>名字，实<i></i><i></i>敬。

“哦！”

秦君<i></i>再理<i></i><i></i>，古灯<i></i><i></i>被<i></i>放<i></i>眼<i></i>，何况<i></i>古灯<i></i>侄<i></i>。

陈廉<i></i><i></i>口，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知该<i></i>何<i></i>口，秦君<i></i>气场让<i></i><i></i><i></i>觉紧张<i></i><i></i>。

鬼少爷则<i></i>知<i></i>高<i></i>厚，<i></i><i></i>秦君<i></i>搭理<i></i>，竟恼怒<i></i><i></i>。

“哼！”

袁洪冷哼<i></i>声，<i></i><i></i>鬼少爷竟<i></i>敢怒视秦君，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>坐视<i></i>管，<i></i><i></i>哼声让鬼少爷<i></i>遭雷击，吐血倒<i></i>，<i></i><i></i>站<i></i><i></i>，<i></i>感觉身体被<i></i>座山压住，眼<i></i>满<i></i>恐惧<i></i>怨恨。

陈廉<i></i><i></i><i></i><i></i>幕欲言<i></i>止，<i></i>终<i></i><i></i>忍气吞声。

鬼少爷虽<i></i>背景<i></i>，<i></i><i></i><i></i>惹<i></i><i></i>秦君。

“滚吧！”

秦君<i></i>爽<i></i><i></i><i></i>，鬼少爷眼<i></i><i></i>妒恨<i></i><i></i>感受<i></i>。

<i></i>话音刚落，袁洪便<i></i>脚将鬼少爷踢飞<i></i><i></i>，<i></i><i></i>脚<i></i><i></i>力度很精妙，至少<i></i><i></i>踢死鬼少爷。

<i></i><i></i>鬼少爷<i></i>似沙包般被袁洪踢飞回<i></i>，陈廉<i></i><i></i>众长老<i></i><i></i>脸部抽搐，<i></i><i></i>既憋屈<i></i>爽。

憋屈<i></i><i></i>秦君<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>，爽<i></i><i></i><i></i><i></i>早<i></i><i></i><i></i>惯鬼少爷。

很快猫<i></i>族<i></i>传送<i></i><i></i>，<i></i>山坡<i></i><i></i>方圆数百米内<i></i>被猫<i></i><i></i>身影站满，<i></i><i></i>陈廉等<i></i>直咽口水。

<i></i><i></i>，玄风寨<i></i><i></i><i></i>始踏<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>强横<i></i>气息让陈廉等<i></i>瞪<i></i>眼睛。

“君青公<i></i><i></i><i></i><i></i>做什<i></i>……”