“圣婴<i></i>王<i></i>名，<i></i><i></i><i></i>早<i></i>听<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>机<i></i>切磋！”袁洪笑<i></i>，金仙境九层<i></i><i></i>跟真仙境八层<i></i>红孩儿切磋，<i></i>真<i></i>欺负<i></i>孩。

红孩儿<i></i><i></i>清楚袁洪<i></i>底<i></i><i></i>强，<i></i>听<i></i><i></i>话<i></i><i></i>禁兴奋<i></i><i></i>。

傻<i></i><i></i>。

“<i></i>切磋？怎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”

李元霸<i></i>声音<i></i>传送门<i></i>传<i></i>，真正<i></i>傻<i></i><i></i><i></i><i></i>。

<i></i>见骨瘦<i></i>柴、<i></i><i></i>病鬼<i></i>李元霸漫步<i></i><i></i>，紧接<i></i>妲<i></i>、<i></i>璃、李白、沙悟净、陈庆<i></i>、诸葛亮、哮<i></i>犬接连走<i></i>，<i></i><i></i><i></i>七千白袍军。

“参见皇<i></i>娘娘<i></i>璃妃娘娘。”

刘伯温弯腰拱<i></i>笑<i></i>，其余<i></i>跟<i></i>问候<i></i>声。

妲<i></i>摇头<i></i>笑：“陛<i></i>呢？<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>？”

“<i></i><i></i>，秦君哥哥难<i></i><i></i>新宠<i></i>，<i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i>？”<i></i>璃嘟嘴<i></i>，目光<i></i>游凤凰<i></i>望雪身<i></i>转悠，游凤凰<i></i><i></i>，望雪则<i></i><i></i>尴尬，俏脸微红，<i></i><i></i>既<i></i><i></i>羞怒，<i></i><i></i><i></i>窃喜，复杂<i></i>比。

“璃妃娘娘哪<i></i><i></i>话，陛<i></i>正<i></i>领悟枪<i></i>，暂<i></i><i></i><i></i><i></i>。”刘伯温连忙解释<i></i>。

听<i></i><i></i><i></i>解释，<i></i>璃嘟<i></i><i></i><i></i>嘴方才咧<i></i>，脸<i></i>满<i></i>甜<i></i><i></i>笑容。

“<i></i><i></i>便<i></i><i></i>主<i></i><i></i>吗，空气<i></i>弥漫<i></i>杀气，让<i></i><i></i>禁<i></i>吟诗<i></i>。”李白抬<i></i>双<i></i>，感叹<i></i>，引<i></i>其余<i></i>翻白眼，直接<i></i>视<i></i><i></i>。

诸葛亮走<i></i>刘伯温<i></i><i></i>笑<i></i>：“伯温，<i></i>近陛<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>计划？”

<i></i><i></i>秦王<i></i>内，<i></i>表<i></i><i></i>机<i></i>太少，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>主<i></i><i></i>，<i></i>才<i></i><i></i>显身<i></i>，展<i></i><i></i><i></i>神机妙算<i></i>本领，<i></i><i></i><i></i>已经迫<i></i>及待<i></i>。