<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
推荐：【】《《《【】
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。
其实<i></i>知<i></i>……
“因<i></i><i></i>母亲死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>敢进<i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>曾经。”
商秋云<i></i><i></i>吕夫<i></i>提<i></i>程革<i></i>，语气<i></i>突<i></i>变重，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吞活剥<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>违<i></i>，<i></i><i></i><i></i>装<i></i>。
应该<i></i>常<i></i><i></i>此养<i></i><i></i>习惯。
夫<i></i><i></i><i></i>主<i></i>关系，肯定<i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>休息养病，让身边<i></i>厮丫鬟<i></i><i></i>回话，<i></i><i></i>忽闻噩耗，病<i></i>加重。<i></i><i></i>，<i></i>近别<i></i>惹四少爷，兔<i></i>急<i></i><i></i>咬<i></i>，<i></i><i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>骨<i></i><i></i>定扛<i></i>住。”
吕夫<i></i><i></i>完<i></i>走<i></i>，<i></i>向<i></i>商秋云：“房间<i></i><i></i><i></i>柄，<i></i>近别让<i></i>再露<i></i>，<i></i>怕<i></i>万<i></i>怕万<i></i>，至<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>考虑吧。”
更多内容加载中...请稍候...
<i></i><i></i><i></i>位吕夫<i></i>。
三<i></i><i></i>商秋云进府<i></i><i></i>候见<i></i><i></i><i></i>，三<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>二<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>准<i></i><i></i><i></i><i></i>队伍<i></i>。
今<i></i><i></i>话，似乎<i></i><i></i><i></i>指……
商秋云<i></i><i></i>编两句话<i></i><i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>候程<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>。”
程<i></i>放恭敬<i></i><i></i>礼，“劳烦夫<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>趟，<i></i><i></i>身体<i></i><i></i><i></i>，正准备<i></i>见父亲。”
“<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>找麻烦。”
吕夫<i></i>脸<i></i><i></i>笑十分温柔，“见<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，替<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>辩解。”
程<i></i>放<i></i><i></i>觉<i></i>皱<i></i>皱眉头：“夫<i></i><i></i>话，何解？”
吕夫<i></i><i></i><i></i>答，转头<i></i>院<i></i><i></i>扫视<i></i>番，<i></i>终目光落<i></i>程<i></i>放身<i></i>打<i></i><i></i>房门<i></i>。
<i></i>问<i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>踏进<i></i><i></i>院<i></i>吗？”
程<i></i>放摇<i></i><i></i><i></i>头。