按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

推荐：【《

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

推荐：【】《《《《

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

推荐：【】【】【】《《

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”

“怎<i></i><i></i>？怎<i></i>突<i></i>问<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇。”

“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，该死<i></i><i></i><i></i>长命百岁，<i></i>娘拼<i></i>命<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>解真相<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>决定彻底毁<i></i><i></i>？”

<i></i><i></i>杀，<i></i>毁。

<i></i>谓取命，<i></i><i></i>定<i></i>杀<i></i>。

<i></i>今往<i></i>程革<i></i>命<i></i>攥<i></i>程<i></i>放<i></i>吕夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，什<i></i><i></i>候死，怎<i></i>死，全由<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“少爷<i></i><i></i>打算<i></i>哪？”

“走<i></i>远远<i></i>，找<i></i>喜欢<i></i><i></i>方定居……<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>医馆怎<i></i><i></i>？”

程<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>往屋<i></i><i></i>走，商秋云<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i>脚步，伸<i></i>摊<i></i>。

<i></i>程<i></i>放身<i></i>断<i></i><i></i>因果线<i></i><i></i>飘<i></i><i></i>商秋云<i></i>掌<i></i>红，随<i></i>融进<i></i><i></i>掌<i></i>，消失<i></i>见。

“秋云，打点水<i></i>，<i></i><i></i>擦擦<i></i><i></i>桌椅。”

“哦。”

更多内容加载中...请稍候...

按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，程府<i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>给本<i></i><i></i>主<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，除<i></i>吕夫<i></i>，其<i></i><i></i>找<i></i><i></i>什<i></i>主<i></i><i></i>。

程<i></i>放分<i></i><i></i>钱给<i></i><i></i>旧仆，<i></i><i></i>结束，<i></i><i></i><i></i><i></i>再留<i></i>，<i></i>打算<i></i>柳州安定或离<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>方<i></i>活，随<i></i><i></i>。

赵全<i></i>头拿<i></i>银<i></i>，转身<i></i>递给程<i></i>放，<i></i><i></i><i></i>钱全部捐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵府主<i></i>积福，<i></i><i></i><i></i><i></i>则留<i></i>程府，<i></i><i></i>程革。

吕夫<i></i><i></i>打算留<i></i>。

“何必呢？<i></i>辈<i></i>很长，您<i></i><i></i>重新<i></i>始，何必<i></i><i></i><i></i>困<i></i><i></i><i></i>？”

程<i></i>放劝<i></i><i></i>。

“五<i></i><i></i><i></i>答应<i></i>亲，<i></i>吕府尚<i></i><i></i>产藏<i></i>其<i></i><i></i>方做借口保命，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>论<i></i>次<i></i>功<i></i><i></i>失败，<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，直<i></i>亲眼<i></i><i></i><i></i>咽气。”

吕夫<i></i>回眸<i></i>笑，眼神温柔，“<i></i>明白<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，相比<i></i>刀毙命，吊<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i>求死<i></i><i></i>，更痛快。<i></i><i></i><i></i>守<i></i>程府，<i></i><i></i>，<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>才<i></i>始……”

程<i></i>放<i></i><i></i>走，计划<i></i><i></i>。

走<i></i><i></i><i></i>回<i></i>院转<i></i>几圈。

商秋云跟<i></i>身边，忽<i></i>问<i></i>：“少爷，<i></i><i></i><i></i>离府轻<i></i>被方圆寺<i></i><i></i><i></i>尚救<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”